Usługa języka migowego
A A A

Portret Artysty – Joanna Mrozowska

Urodziłam się w 1976 roku w Warszawie. W latach 1991 – 1996 uczęszczałam do Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Wojciecha Gersona w Warszawie. Następnie w latach 1996 – 1997 pracowałam w Pałacu Młodzieży. W 1999 rozpoczęłam studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, uwieńczone w 2004 roku dyplomem pod kierunkiem prof. Mariana Czapli cyklem obrazów pt.: „Miasto”, za który otrzymałam Nagrodę DYPLOM 2004 ufundowaną przez Wojewodę Mazowieckiego z inicjatywy prof. Józefa Szajny i Galerii Studio za poszukiwanie nowej formy wypowiedzi artystycznej. Aneks do dyplomu realizowałam w pracowni Technologii i Technik Malarstwa Ściennego pod kierunkiem prof. Edwarda Tarkowskiego. Tematem aneksu była  realizacja ołtarza „Przemienienie Pańskie” w Kościele dolnym M.B Wspomożycielki Wiernych – praca została wykonana w technice mozaiki (realizacja wspólna). Teoretyczną pracę dyplomową „Mój Profesor” napisałam pod kierunkiem dr Piotra Szuberta.

Od 2005 jestem członkiem Okręgu Warszawskiego Związku Polskich Artystów Plastyków. W latach 2006 – 2013 byłam sekretarzem w Komisji Socjalnej OW  ZPAP. W okresie od 2010 do 2014 pełniłam rolę przewodniczącej Sekcji Malarstwa OW ZPAP. Od 2015 do 2019 pełniłam funkcję wiceprezesa do spraw artystycznych w OW ZPAP.

Od 2015 byłam słuchaczką niestacjonarnych studiów doktorskich na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod opieką artystyczną prof. Andrzeja Rysińskiego. W 2019 otrzymałam tytuł doktora sztuki w dziedzinie Sztuki w dyscyplinie Sztuki Plastyczne i Konserwacja Dzieł Sztuki nadany uchwałą Rady Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Brałam udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych i 12 wystawach indywidualnych, które wymienię na końcu.

 

  • Jaki był pierwszy impuls w Pani życiu, który sprawił, że zaczęła Pani zajmować się sztuką? Pierwsze wydarzenia – przyczyna zauroczenia sztukami pięknymi.

W dzieciństwie bardzo lubiłam rysować i malować, to nic nadzwyczajnego, większość dzieci jak dostaje coś do rysowania to chętnie rysuje. Pierwszy raz zobaczyłam artystę jak miałam może 10 lat. To był przypadek. Rodzice zapisali mnie na zajęcia z malarstwa do domu kultury na Muranowie i tam uczyłam się malować. Na jednym z plenerów malarskich organizowanych przez MDK Muranów poznałam Władysława Hasiora, który osobiście pokazał mi swoje prace. To spotkanie wywarło na mnie duże wrażenie zwłaszcza używane przez niego niepotrzebne przedmioty, którym nadawał nowe znaczenie. Malowanie sprawiało mi ogromną satysfakcję, miałam swoje małe sukcesy, nagrody, stypendium i byłam zadowolona. Ten czas, który spędzałam na zajęciach malarstwa był dla mnie bardzo ważny, tak bardzo, że chodziłam tam trzy razy w tygodniu. Pamiętam, że ciągle nam powtarzano żebyśmy obserwowali – po prostu lubiłam tam być i wtedy narodził się ten pomysł, żeby kontynuować naukę malarstwa, co zmaterializowało się w  liceum plastycznym na Smoczej  a potem w ASP i tak się to zaczęło i nadal trwa.

  • Jaka jest główna idea Pani sztuki? Jakie są inspiracje?

Moją inspiracja już od dłuższego czasu jest moje najbliższe otoczenie. Mieszkam na Zaciszu, w dzielnicy domków jednorodzinnych i  maluję te domy. Maluję je tak, jaki widzę i czuję. Zacisze nie jest ani ładne ani brzydkie to zwykła dzielnica jakich wiele w Warszawie. Na Zaciszu można zobaczyć różne budynki, takie połączenie nowego i starego, chociaż to stare jest zniszczone i zaniedbane to nadal dla mnie ma swój klimat. W bryłach tych bieda domów zauważam pospolite piękno, które zwykle mnie wzrusza. Zwyczajne domy, garaże blaszaki, bramy, czasem na moich obrazach stają się znakami. Myślę, że te „zaciszańskie” domy stały się znakiem rozpoznawczym moich obrazów. Wiele z namalowanych przeze mnie domów istnieje choć Zacisze się zmienia. Domy, które maluję są zapisem zmian, które zachodzą na Zaciszu i stanowią osobiste archiwum bliskich mi miejsc.

Idea to potężne słowo, dla mnie wciąż trudne do uchwycenia i zrealizowania. Bardzo trudno jest przelać wrażenie, które tkwi w naszej pamięci na powierzchnię płótna, która jest materialna. Nie zawsze się to udaje. Ale jeśli się uda je przenieść używając właściwych środków malarskich, to wówczas jest ogromna satysfakcja.

  • Dlaczego głównie akurat tą dziedziną sztuki zajmuje się Pani?  Dlaczego ta właśnie dziedzina jest tak wyjątkowa w osobistym odczuciu?

Myślę, że akurat malarstwo dla wielu ludzi nie jest wyjątkową dziedziną sztuki, dla mnie jest.

 

  • Jak przebiega proces twórczy? Od czego zaczyna się proces tworzenia dzieła sztuki w Pani przypadku?

Zawsze od obserwacji ale też nasłuchiwania tego co dzieje się wokół mnie… Jeśli już coś wypatrzę, coś mnie zachwyci, robię szkice, zdjęcia, notatki. Czasami zaczynam od tytułu obrazu, innym razem od koloru tła, w ogóle od ustawienia płaszczyzn koloru, w ten sposób buduję pewien nastrój, który pamiętam i chciałabym odtworzyć. Tu w grę wchodzą takie elementy jak skala, kompozycja, kolor, sposób malowania. Połączenie większej lub mniejszej ilości elementów na obrazie, jest trudne i wymaga wielu zabiegów i zmagań na szczęście pomaga mi w tym intuicja. Czasem pomysł na obraz powstaje z powodu jakiegoś wydarzenia, które ma miejsce na świecie. Takim impulsem do namalowania kilkunastu obrazów  była wojna na Ukrainie. Jednak najczęściej maluję zwyczajne miejsca, wprost przeniesione, zobaczone, uchwycone sytuacje, powszechnie uznawane za nieciekawe. Najważniejsze dla mnie jest uchwycić właściwy moment, nastrój miejsca, a najtrudniejsze to  w jaki sposób to namalować.

  • Jaki artysta/artyści najbardziej wpłynął/wpłynęli na Pani życie twórcze?

Tych artystów jest wielu… a i odkrywanie nowych zjawisk w sztuce, nowych artystów jest dla mnie także bardzo inspirujące. W liceum był Jan Cybis i jego fakturalne obrazy, rzeźby Magdaleny Abakanowicz, unistyczne obrazy Władysława Strzemińskiego, figury Jana Lebensteina, asamblaże Władysława Hasiora, niezwykłe obrazy Pablo Picasso czy Henri Matisse’a. W późniejszych latach interesowały mnie duże powierzchnie koloru u takich artystów jak Mark Rothko czy Barnett Newman. Zawsze też byłam pod dużym wrażeniem artystów Polskiej szkoły plakatu, ich oszczędności formy, prostoty przekazu, ukrytego drugiego znaczenia.

 

  • Jak postrzega Pani i jaką rolę Pani zdaniem pełni w sztuce aspekt edukacyjny? Jakie miejsce zajmuje w Pani twórczości?

Zawsze warto wiedzieć więcej… Mając pojęcie o czymś nie wyważa się otwartych drzwi.

 

  • Filozofia miejsca i czasu, w którym Pani tworzy?

…, Na moich obrazach zarówno miejsce jak i czas są dość wyraźnie, maluję domy które istnieją. Zawsze potrzebuję odniesienia do rzeczywistości. Dlatego maluję najbliższe otoczenie i konkretne sytuacje zobaczone przeze mnie. Jednak na moich obrazach nie zawsze  rzeczywistość jest pokazana dosłownie, w całości. Podczas pracy nad obrazem domy stają się znakami, piktogramami, które nabierają nowego znaczenia. Nie staram się za dużo opowiadać na jednym obrazie stąd moje obrazy mogą sprawiać wrażenie fragmentarycznych. Jestem związana z miejscem czyli Zaciszem ale także czasem w którym żyję, dlatego też nie jestem obojętna na wydarzenia, które dzieją się w Polsce czy na świecie, takie wydarzenia czasem odciskają piętno na moich obrazach.

 

  • Co dla Pani znaczy i jak przebiega zwykły dzień w Pani życiu?

Ciągły pośpiech, brak czasu na refleksję. Nie jest łatwo. Informacje, które torpedują nas każdego dnia, że czasem trudno jest się wyłączyć z tego wszystkiego, spojrzeć z dystansem, właściwie ocenić. Wszystko co dzieje się na świecie czy w Polsce jest bardzo interesujące, ale pochłania mnóstwo czasu. Taki zwykły dzień jest najlepszy, kiedy mogę od rana iść do pracowni i zacząć malować, zatrzymać się, nabrać dystansu i wcale nie musi z tej pracy wyjść coś dobrego. Zwykle zaczynam od 8 rano do 12, czasem jak nic nie muszę robić to znowu wracam do pracowni na dwie trzy godziny, wtedy mam poczucie, że dzień nie był stracony.

 

  • Co jest największą przeszkodą na Pani drodze twórczej? Jakie w ogóle przeszkody napotyka artysta?  Które są najtrudniejsze? I jak je pokonuje?

…Są miliony powodów i przeszkód jakie musi przezwyciężyć malarz. Nigdy nie był to łatwy zawód. Najtrudniejszy do pokonania jest umykający czas i trzeba mieć w sobie dużo determinacji, żeby malować.

 

  • Gdybym nie był artystą to …

  • Portret Artysty – nasz projekt online powstał w odpowiedzi na ostanie wydarzenia na świecie i na fakt przeniesienia wielu działań do wirtualnej rzeczywistości. Czy ta sytuacja wpłynęła na Pani twórczość? Jeśli tak to w jaki sposób? Może pojawiły się jakieś całkiem nowe pomysły?

…Wszystko co dzieje się wokół mnie wpływa na to co pojawia się na moich obrazach. Być może to poczucie zamknięcia, izolacji tkwiło we mnie już wcześniej. Parę lat temu malowałam obrazy, które sygnalizowały w pewien sposób lockdown czyli to czego dziś doświadczamy. Oczywiście nie było to związane z tym, że przewidziałam pandemię nic podobnego, raczej malowałam poczucie osamotnienia, zamknięcia. Teraz to z czym się zmaga ludzkość, wpływa również na mnie i na to co maluję. Konieczna izolacja dla mnie ma też dobre strony, zwłaszcza to że mam więcej czasu na malowanie.

 

 

Ważniejsze wystawy indywidualne:

  1. „Pocztówki” z Zacisza, Galeria Działań, Warszawa, 2020.
  2. „Infinity of art.”, wystawa malarstwa, Centrum Marka Rothko, Dyneburg, Łotwa, 2017.
  3. „Malarstwo”, wystawa malarstwa Galeria U, Dom Kultury Stokłosy, Warszawa, 2017.
  4. „Domy”, wystawa malarstwa , Galeria Akademii Finansów I Biznesu Vistula, Warszawa, 2016.
  5. „Polnische Sichten Joanna Mrozowska /Aldona Siech” , wystawa malarstwa, Galeria   Kerstan, Backnang, Niemcy, 2015.
  6. „Malarstwo”, wystawa malarstwa, Galeria Autograf, Warszawa, 2015.
  7. „Joanna Mrozowska i Małgorzata Kroszczyńska – osobno”, wystawa malarstwa, Galeria Lufcik, Warszawa, 2014.
  8. „Izolacja”, wystawa malarstwa, CPK, Warszawa, 2014.
  9. „Kraty i kwadraty”, wystawa malarstwa, Galeria Korekta, Warszawa, 2012.
  10. „Bez zmian”, wystawa malarstwa, Galeria DAP, Warszawa, 2009.
  11. „Krzyż”, wystawa malarstwa, Galeria Jednego Obrazu, Duszpasterstwo Środowisk Twórczych, kościół św. Andrzeja i św. Alberta, Warszawa, 2009.
  12. „Laureaci Nagrody Dyplom 2004”, malarstwo, Mazowiecki Urząd Wojewódzki, Warszawa, 2005.

 

Ważniejsze wystawy zbiorowe:

  1. „Obraz z pracowni” wystawa malarstwa, Galeria DAP, Warszawa, 2019.
  2. „Odcienie bieli i czerwieni. Sztuka wobec tożsamości”, Galeria Sztuki w Legnicy, 2018.
  3. „Improwizacja”, fragmenty Wielkiej Improwizacji Adama Mickiewicza w interpretacji Sekcji Malarstwa OW ZPAP, wystawa malarstwa, Galeria DAP, Warszawa, 2018.
  4. „Panie kolego”, wystawa malarstwa, Galeria Autograf, Warszawa, 2018.
  5. „Ściana bez ściany”, malarstwo ścienne na podłożach przenośnych, Galeria DAP, Warszawa, 2018 rok.
  6. „Malować przede wszystkim”, wystawa malarstwa z okazji 45-lecia ustanowienia Nagrody im. Jana Cybisa, Galeria Lufcik, Warszawa, 2018.
  7. „Niezależnie od sytuacji”, malarstwo na papierze, Galeria Autograf, Warszawa, 2017.
  8. „V letni salon sztuki, czas pragnień, malarstwo tkania, fotografia”, Galeria Delfiny, Warszawa, 2017.
  9. „Dywergencje”, wystawa malarstwa, Koło 70, Galeria Lufcik, Warszawa, 2017.
  10. „Wystawa Malarstwa”, wystawa malarstwa, doktoranci Wydziału Malarstwa ASP, Galeria Głównej Biblioteki Lekarskiej, Warszawa, 2017.
  11. „Odzyskiwanie utraconego, malarstwo tkanina, fotografia”, Galeria Delfiny, Warszawa, 2017.
  12. „Kolaż – Asamblaż”, I Ogólnopolski Konkurs Plastyczny, GSW BWA Olkusz 2016 rok.
  13. „Syrenka” , realizacja polichromii ściennej na elewacji budynku Doświadczalnej Pracowni Litografii im. Pabla Picassa ( według rysunku Pabla Picassa), Warszawa 2016.
  14. „Doktoranci Warszawskiej ASP, Koło 70”, Galeria Sztuki Oficyna, Płock, 2016.
  15. „Płeć czysto prywatna” grupa Stan Rzeczywisty, Galeria Lufcik, Warszawa 2015, Strefa Konesera , Warszawa 2016.
  16. „Lutosławski-źródło inspiracji, grupa Symfonia, Opera Kielce, 2014.
  17. „Varsovia Semper Invicta – Pamięć i Nadzieja”, wystawa poświęcona70 rocznicy Powstania Warszawskiego Galerie DAP, Warszawa, 2014.
  18. „Identyfikacja czasu zastanego”, Galeria Lufcik, Warszawa 2014.
  19. „Malarstwo” grupa Stan Rzeczywisty, Centrum Praskie Koneser, Warszawa 2014.
  20. „Star of Europe Polish Modern Art.”, Galeria Qatar Fine Arts Society, Doha, 2014.
  21. „Przestrzenie malarzy”, Ostrołęckie Centrum Kultury, Ostrołęka 2013. 
  22. „Dobry wieczór Warszawo”, grupa Hoovera Galeria DAP, Warszawa, 2012.
  23. „Wspólna przestrzeń”, grupa Hoovera, Bruksela, 2012.
  24. „Grupa Hoovera- malarstwo”, Galeria Van Golik, Warszawa, 2011.
  25. „Stymulator”, grupa Osobno, Galeria Lufcik, Warszawa, 2011.
  26. „Jazz synteza sztuk”, Galeria Lufcik, Warszawa, 2011.
  27. „Autoportret”, Galeria DAP, Warszawa, 2010.
  28. „Subiektywnie”, grupa Flogiston, Galeria 022, Warszawa, 2010.
  29. „3 edycja Festiwalu Kultury Studenckiej Artenalia”, grupa Flogiston, Stara Rzeźnia, Poznań, 2010.
  30. „Pracownie warszawskie”, grupa Hoovera, InfoQultura, Warszawa, 2009.
  31. „Bez cukru”, grupa Flogiston, Galeria 022, Warszawa, 2008.
  32. „Laureaci Nagrody Dyplom 2004”, Mazowiecki Urząd Wojewódzki, Warszawa 2005.

 

 

 

do góry